Back

نود سالگی فرهنگستان ایران

پیشینة بنیان­گذاری فرهنگستان در زمینة زبان و ادبیات فارسی، به بیست و نهم اردیبهشت 1314 می­رسد. پیش از آن، در روزگار مظفرالدین شاه، کوشش­هایی برای سامان­دهی به امر واژه­گزینی صورت گرفت و نتیجة آن، تشکیل انجمنی با نام مجلس آکادمی به ریاست ندیم­السلطان بود. پس از آن، در سال 1303 شمسی، وزارت جنگ با همکاری وزارت معارف، انجمنی مرکب از هفت تن از افسران کارآزموده و چهارتن از ادیبان تشکیل داد که واژه­هایی همچون «هواپیما»، «فرودگاه»، «گردان» و «هنگ» که امروزه در زبان فارسی رایج است، از برساخته­های آن انجمن است. در سال­های 1305 و 1306 شمسی نیز برخی از نخبگان ادبی و هنری و فرهنگی روزگار؛ مانند علینقی وزیری، دهخدا، حسینعلی ملّاح، ملک­الشعرای بهار، سعید نفیسی، حسین گل گلاب و عبدالعظیم قریب به صورت خودجوش و از سر احساس وظیفه­ای ملی، انجمنی به نام آکادمی ادبیات و صنایع ظریفه (1306 – 1305) تشکیل دادند و گفت­وگو دربارة رسم­الخط فارسی، تدوین فرهنگ، ترجمة آثار نویسندگان خارجی؛ ازجمله مباحث طرح شده در نشست­های آن بوده است. پس از آن، گروه­های دیگری برای برابرگزینی واژه­های مورد نیاز رشته­های علمی و فنی به کار پرداختند و بسیاری از واژه­های بیگانه را به فارسی برگرداندند ودر نوشته­ها و کتاب­های خود به­کار بردند. در این گزینش­ها و برابرسازی­ها، سلیقة شخصی ملاک بود و ساخته­های هر گروه با گروه دیگر اختلاف بسیار داشت. چنان­که گاه برای یک واژة بیگانه، چند اصطلاح فارسی ساخته می­شد و همین امر بر دشواری کار می­افزود. در برخی ادارات و سازمان­ها؛ ازجمله دارالمعلمین عالی که مرکز آموزش علوم جدید بود، استادان و شاگردان به کار واژه­گزینی پرداختند و واژه­هایی ساختند. در ارتش نیز اقداماتی برای واژه­گزینی صورت گرفت. در سال 1313 شمسی، مدرسة عالی طب نیز با دعوت از چند تن از پزشکان و دانشمندان رشته­های وابسته، انجمنی به نام فرهنگستان طبی فراهم آورد که ترجمة کتاب­های پزشکی، تهیة فرهنگ پزشکی، وضع معادل برای واژه­های بیگانه، ازجمله وظایف آن بود.

در پی این اقدامات پراکنده، وزارت معارف، اوقاف و صنایع مستظرفه، اساس­نامه­ای پیشنهادی برای تشکیل انجمن برای فرهنگستان ایران، به نخست­وزیر وقت، محمدعلی فروغی تقدیم کرد که در نشست 29 اردیبهشت 1314 هیأت وزیران با اصلاحاتی به تصویب رسید. اساسنامه پنجم خرداد به وزارت معارف ابلاغ شد و نخستین نشست فرهنگستان ایران در تاریخ 12 خرداد 1314 با حضور 24 تن از اعضا؛ ش امل 16 تن استاد زبان و ادب فارسی، دو افسر، دو پژشک و 4 تن از استادان رشته­های علمی و فنی، در مدرسة عالی حقوق تشکیل شد.

  • رد و قبول اصطلاحات در زبان فارسی
  • اختیار اصطلاحاتی در رشته­های زندگانی با سعی در این­که حتی­الامکان فارسی باشد.
  • پیراستن زبان فارسی از الفاظ نامناسب خارجی
  • تهیة دستور زبان
  • مطالعه در اصلاح خط فارسی

از جمله مهم­ترین وظایفی است که برای فرهنگستان به تصویب رسیده بود.

اعضای پیوستة فرهنگستان ایران در آغاز کار عبارت بودند از: حسن نوری اسفندیاری، حکیم اعظم، محمدتقی بهار، سید نصرالله تقوی، علی اکبر سیاسی، علی اصغر حکمت، علی اکبر دهخدا، غلامرضا رشید یاسمی، صادق رضازاد شفق،  غلامحسین رهنما، حسین سمیعی، عیسی صدیق، سید کاظم عصار، سید محمد فاطمی، ابوالحسن فروغی، محمدعلی فروغی، بدیع الزمان فروزانفر، عبدالعظیم قریب، حسین گل گلاب، احمد نخجوان، ولی الله نصر، سعید نفیسی، حسن وثوق­الدوله. محمد قزوینی و محمدعلی جمالزاده نیز به عضویت وابستة فرهنگستان برگزیده شدند.

در سال­های بعد، برخی از استان دیگر مانند عباس اقبال آشتیانی، غلامعلی رعدی آذرخشی، احمد بهمنیار، ابراهیم پورداوود و جلال­الدین همایی به عضویت پیوسته و ایران­شناسان و ادیبان برجستة خارجی؛ مانند رینولد نیکلسن، آرتور کریستن سن، هانری ماسه، یان ریپکا، لویی ماسینیون، محمد حسین هیکل، منصور بیگ فهمی، علی بیگ الجارم و محمد رفعت پاشا به عضویت وابستة فرهنگستان برگزیده شدند. فعالیت فرهنگستان ایران کمابیش تا سال 1333 ادامه داشت.

پس از آن، با توجه به لزوم حراست از زبان پرمایة فارسی و پروراندن آن برای جوابگویی به مقتضای پیشرفت­های علمی و فنی جدید، زمینة بازگشایی فرهنگستان فراهم شد و در نهم آبان 1349 با انتصاب انتصاب 11 تن؛ از جمله: یحیی ماهیار نوابی، مصطفی مقربی، صادق رضازادة شفق و ذبیح بهروز، فرهنگستان زبان ایران، تشکیل و نخستین شورای آن در 23 آبان 1349 در وزارت فرهنگ و هنر برگزار شد. فرهنگستان زبان ایران در سال 1358 در چند موسسه دیگر ادغام شد و موسسه «تحقیقات و مطالعات فرهنگی» و «پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی» پدید آمد. پس از آن، شورای عالی انقلاب فرهنگی در سال 1368 اساسنامة فرهنگستان زبان و ادب فارسی را به تصویب رساند و 17 تن از محققان  ادیبان و صاحب­نظران برجستة زبان و ادب فارسی را انتخاب و برای صدور حکم عضویت پیوسته در شورای فرهنگستان به ریاست جمهوری معرفی کرد. سرانجام نخستین جلسة شورای فرهنگستان زبان و ادب فارسی در تاریخ 26 شهریور 1369 به دعوت وزارت فرهنگ و آموزش عالی در محل نهاد ریاست جمهوری برگزار شد. اعضای اولیة شورای منتخب فرهنگستان عبارت بودند از:

احمد آرام، نصرالله پورجوادی، حسن حبیبی، غلامعلی حداد عادل، بهاءالدین خرمشاهی، محمد خوانساری، محمدتقی دانش­پژوه، سیمین دانشور، علی رواقی، سیدجعفر شهیدی، طاهره صفارزاده، حمید فرزام، فتح­الله مجتبایی، مهدی محقق، سید محمد محیط طباطبایی، ابوالحسن نجفی و غلامحسین یوسفی.

 

فرهنگستان زبان و ادب فارسی با کمک استادان و پژوهشگران خود، پاسدار زبان فارسی به­عنوان یکی از مهم­ترین مبانی هویت ما ایرانیان است.

آیین نامه فعالیت های دفتر ارتباط با فرهنگستان زبان و ادب فارسی در دانشگاه ها

 

بازدیدها: 0